Bladvulling ..
Vanmiddag wandelde ik door een zonovergoten landgoed Ekenstein, waar het park mij, ondanks de warme nazomer- gloed, er toch attent op maakte dat de herfst ook daar op kousenvoeten naar binnen is geslopen.
De eerste verdorde bladeren zijn naar beneden gegleden en tot volmaakte rust gekomen in een dikke drabbige laag eendenkroos, waarmee ze een prettig ogend stilleven vormen..
Wanneer ik thuis gekomen mij ook nog even nuttig maak in de tuin, vind ik onder de klimop het wat gehavend ‘skeletje’ van een populierenblaadje, waarvan de tand des tijds een broos en filligrain kunstwerk heeft gevormd.
Nog éven en het valt als stof uiteen om in het ‘perpetuum mobile’ van het Grote Sterven en het Nieuwe Leven in de natuur, haar eigen unieke betekenis te vervullen.
weer prachtige beelden!
wat mooie ragfijne draden