Beet !
Vanmiddag zag ik vanuit een ooghoek hoe deze reiger- enigzins besmuikt – de wal weer opstapte met een knoeperd van een zeelt in de vlijmscherpe snavel.
Reigers zijn van nature doorgaans erg wantrouwig en meestal zeilen ze direct weg zodra ik met de auto bij ze stop. Maar om met dit kolossale gewicht zo maar even weer op de wieken te gaan, daar moet je misschien eerst wel een paar tellen over nadenken.
Daarop gok ik deze keer..en het werkt !
Ik heb precies 5 seconden om de camera op de portierrand te leggen, scherp te stellen op zijn wantrouwig oog en twee keer af te drukken…
Dan zet hij zich schrap en verheft zich moeizaam in de loodgrijze lucht om wat verderop en buiten mijn gezichtsveld zich te goed te doen aan een overdadig maal.
Wat weer een heerlijk beeld om me blijvend te herinneren !
Prachtige vangst!