Van ballen in netjes ….
Op deze koude, maar zonnige zaterdagochtend toog ik met logerende kleinzoon Daan naar zo’n prima aan de afmetingen van F-jes aangepaste voetbalveldje. Om daar, wat kleumerig, vanaf de zijlijn toe te zien hoe hij opa’s voetballessen in de praktijk brengt. Het ging ‘m -ook zonder mijn doorgewinterde, tactische aanwijzingen – prima af en met een afgemeten 4-0 overwinning op die andere ploeg vol mini-Messie’s keerden we trots en voldaan huiswaarts.
Maar met die enorme voorraad, in dat jongenslijf samengebalde energie was ’t natuurlijk nog lang niet gedaan en zodoende trappen we in de middag samen met nog kleinere kleinzoon Jisse ook maar weer eens het eerste balletje van het nieuwe seizoen op opa’s nog wat drabbige gazon.
De denkbeeldige gele en rode kaarten vliegen me om de oren, want elk licht vergrijp mijnerzijds wordt onmiddellijk en zwaar bestraft waarbij ik weliswaar ernstig wordt vermaand, maar niet van het veld gestuurd. Want dan is ’t spel meteen uit natuurlijk.
Een beetje nahijgend na een overmoedige spurt, nadat ze mij weer eens kinderlijk eenvoudig de bal hebben ontfutseld, zie ik vanuit mijn ooghoek iets grappigs in het gras liggen.
Het is een uit een oud veldboeket gevallen opgedroogd zaadomhulsel van de lampionplant.
Aan de voetbalpret probeer ik nog een educatief element toe te voegen, door hen te wijzen op de fijne nerfstructuur en de grappige vrucht die als een rood klepeltje in het midden hangt, maar nee.. ze vinden d’r niks án.
En dan ga ik tóch even naar binnen om die camera te pakken om zoiets vast te leggen. Terwijl ik op de knieën ga en de zaaddoos ook nog even op een attractief stukje mos heb gelegd, maak ik diverse opnames met verschillende belichtingen.
Daar ben ik al gauw een paar minuten mee bezig..
Veel te lang naar de smaak van de boys…
“Oóóóóópáááááá….kóóóóm nou………………………”
“Ik kom! ”
Ik ben weer op adem en heb nog een fikse achterstand in te halen ….
Wat een sportieve opa…..en……hele mooie foto!