En eindelijk, daar was ie dan…
“En eindelijk daar was ie dan ,de zon”..
Het is een zinnetje uit een al weer oud en versleten liedje van Gerard Cox, maar ik neuriede het toch zo maar even, toen vanmiddag de zon hier doorbrak nadat we dagenlang in een grijs niemandsland leken te vertoeven..
Bij het Hoeksmeer pluk ik ook maar meteen de dag, voor zover je daarvan kan spreken om vijf uur in de middag en ik positioneer me aan de rand van het verstilde water om diezelfde zon vanuit een langzaam vergelende lucht te zien ondergaan..
Terugrijdend naar Garrelsweer, werp ik nog een zijdelingse blik over veld en beemd en zie hoe de hemel boven de pas in ere herstelde Kloostermolen kortstondig maar prachtig in gloeiend goud wordt gezet…
Hoewel ik met de auto in de berm wat hinderlijk aanwezig ben voor achterop en tegemoet komend verkeer, ga ik toch ook hier maar even het ijzer smeden als het heet is..
'Krijnsels' 
Prachtige kleuren van de avondzon.
Schitterend!
Prachtig