Sundermeerten …

‘Sundermeerten’ vandaag of – voor de niet Grunnegers – Sint Maarten.

Sint Martinus Bisschop mit zien roege muts op

Mit zien lange stevels aan doar komt Sint Martinus aan

Geft toch wat ,  ’n cint of wat,  mie n appel of n peer

Kom din t haile joar nait weer,  ‘t haile joar dat duurt zo laank

Is mien keerske al laank  verbraand.

Herinneringen aan lang vervlogen jaren doemen op..

Toen we als kinderen ( de papa’s of mama’s gingen- in tegenstelling tot nu – toen echt niet mee) de luwte van het dorp verlieten om in jagende novemberstormen de omliggende boerderijen te bezoeken. De verkleumde vuistjes geklemd om de lampionstok, althans wat daar voor door moest gaan. Want meestal was mijn op de kleuterschool in elkaar geplakt kunstwerk dan al jammerlijk door regen en wind verongelukt en bleek het stompje kaars daardoor onbruikbaar te zijn geraakt. Maar dat kan ook aan mijzelf hebben gelegen, want ik behoorde toen geloof ik al tot de groep wat minder begaafde doe-het-zelvers.

Nu ik er over nadenk, herinner ik me ook dat ik – bij droog weer- eens over mijn eigen kartonnen lampion ben gestruikeld, omdat ik deze wat achteloos over de grond liet slepen met exact hetzelfde kaarsdovend gevolg. Maar.. de spaarzaam bij de boeren vergaarde dubbeltjes vergoedden ruimschoots elk geleden leed.

Heerlijk was het om thuis te komen en in de warme huiskamer te worden ontdaan van jas en sjaal om daarna de zwaar gevulde schoudertas op een bord te mogen legen. Maar vóór ik dat deed rook ik even in de tas. O, die heerlijk prikkelende wee-zoete geur zal ik nooit vergeten. En dan..omkieperen maar! Een bonte zee van losse centen, stuivers, slik (snoep), mandarijnen, speculaas, taai-taai en kruimels..óveral kruimels. Uiteindelijk kwam de buit, zorgvuldig afgeschermd voor grijpgrage broertjeshanden, in één persoonlijke koekjestrom waar ik weken op kon teren.

 In november 1984 maakte ik hier al aantekeningen over en schilderde eigenhandig op stukken kartonpapier dit soort plaatjes.  Ik geeft toe, ze zijn hier en daar wat ongelukkig getekend maar geven wél goed de sfeer van toen weer….

2 thoughts on “Sundermeerten …

  1. Hou. Wat herkenbaar Krijn. Vooral die kruimels en de daarbij behorende lucht. Mijn moeder was niet gediend van dat onverpakte kruimelspul. En wat al een leuke sferrvolle tekeningen toen. Na de kleuterschool heb je je aardig opgewerkt als autodidact. Op velerlei terreinen.
    Gr. Ineke

Reageren? Graag ! Schrijf hier onder ...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s